Het is kerstvakantie en dus weer even wat meer tijd om eens aan een blog te denken. Eerlijk gezegd zat het thema van dit blog al eerder in mijn hoofd, maar ik heb het toen laten gaan.
In het onderwijs hebben we het vaak over wat het beste is voor een kind. In de onderwijstaak onderscheiden we meestal een drieslag van kwalificatie, socialisatie en subjectivicatie (persoonsvorming en geen persoonlijkheidsvorming!). Beter bekend als de zogenaamde drieslag van Biesta (zie o.a. ook Biesta, 2018). Al naar gelang welke “stroming” je aanhangt ben je het hier wel of niet mee eens en leg je op één van de onderdelen meer of minder nadruk. Op zich niets bijzonders. Ongeacht welke stroming je aanhangt geldt dat iedere basisschool en iedere leerkracht zal aangeven op een bepaalde manier werk te maken van deze onderdelen en dus ook van socialisatie. Veelal door het benoemen van hoe vorm wordt gegeven aan burgerschapsvorming. Ook al niet zo bijzonder, want iedereen ziet in de samenleving het belang van op een goede manier met elkaar omgaan.
Het wordt pas bijzonder als je het social media gebruik van dezelfde onderwijsmensen volgt. Dit is regelmatig in volledige tegenspraak met dat wat ze ongetwijfeld in hun klaslokaal zullen aangeven als goed burgerschap. Soms wordt met bepaalde wetenschappelijke inzichten in de hand de ander de figuurlijke hoek in gesmeten waar Rico Verhoeven en Badr Hari met bewondering naar zouden kijken. Hoewel de wetenschap er bij wordt gesleept om het eigen gelijk te bewijzen is aan het debat zelf soms niets wetenschappelijks meer te ontdekken. Het verbaast mij steeds vaker dat sommigen hierbij niet meer uitgaan van de kracht van eigen argumenten, maar zich veelal alleen kunnen afzetten tegen de ander die iets anders vindt. En soms wordt niet geaarzeld om iemand belachelijk te maken en vervolgens te blokken. Hierbij kom ik voorbeelden tegen die in een les over digitaal pesten goed te gebruiken zouden zijn.
Met goed debat is natuurlijk niets mis. Het is goed dat we juist ook in het onderwijs met elkaar debatteren en nadenken over goed onderwijs. Hierbij gelden ook voor ons zelf de waarden die we aan kinderen overbrengen in burgerschapsonderwijs. Dit debat hoort met respect naar de ander gevoerd te worden. Juist omdat dit debat mij interesseert waak ik er bijvoorbeeld voor om op twitter alleen in mijn eigen bubbel met gelijkgestemden te blijven zitten. Graag volg ik de verschillende inzichten in ons onderwijsland en gebruik daarvan wat voor mijn eigen onderwijspraktijk nuttig, zinvol en waardevol is. Ook een tegengestelde mening kan waardevol zijn. Hierbij past geen geblok van andersdenkenden, maar openheid naar elkaar toe. Samen nadenken en open van elkaar leren zonder het eigen gelijk als algemene wet op te willen leggen aan de ander. Ik hoop we in 2020 nog veel onderwijsdebat gaan zien, maar graag met wat meer effect van ons eigen burgerschapsonderwijs.
teundekker's blog 